Οι περιπέτειες του Πινόκιο στον ελληνικό αθλητισμό
Με το τέλος του 2007, η θητεία της Νέας Δημοκρατίας στον αθλητισμό θυμίζει τις περιπέτειες του παιδικού ήρωα με τη μεγάλη μύτη.
Είναι μια μεγάλη περιπέτεια, μια πορεία αναξιοπιστίας, αλληλοσυγκρουόμενων δηλώσεων, αντιφάσεων και αλληλοδιαψεύσεων. Μια προσπάθεια να στηθεί ένας γαλάζιος μηχανισμός χειραγώγησης στη θέση του παλιού πράσινου, χωρίς βέβαια να αλλοιωθεί η ουσία της αντίληψης του δικομματισμού για τον αθλητισμό και τα ταξικά στοιχεία της αθλητικής του πολιτικής. Δηλαδή η εκμετάλλευση του αθλητισμού σαν πυλώνα στήριξης του πολιτικού συστήματος και μέσο αναδιανομής τεράστιων οικονομικών πόρων προς συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα. Η απαξίωση του αθλητισμού σαν κοινωνική δραστηριότητα, στο σχολείο, στη γειτονιά, στο ερασιτεχνικό σωματείο και η ανάδειξη της βίας του ντόπινγκ, των πελατειακών σχέσεων, η κρίση αξιών, αξιοπιστίας και αξιοπρέπειας στο συγκεκριμένο χώρο είναι τα παρελκόμενα.
Πρώτο ψέμα
Στις 19-9-2007, κατά την τελετή παράδοσης του υφυπουργείου Αθλητισμού ο νέος υφυπουργός Γιάννης Ιωαννίδης δηλώνει: «η Ν.Δ. έχει ένα πρόγραμμα και αυτό θα συνεχιστεί. Είναι κοντά στην κοινωνία και ιδιαίτερα κοντά στα νέα παιδιά. Βιομηχανία της χώρας μας είναι η Παιδεία, ο Πολιτισμός και ο Αθλητισμός. Είναι μια άμυνα των νέων για να αποφύγουν τους παραδρόμους, γι’ αυτό είναι σπουδαίο να προσελκύσουμε τα νέα παιδιά στον Αθλητισμό. Ο αγωνιστικός αθλητισμός ανήκει σε άλλη κατηγορία. Είναι για λίγους, που έχουν άλλο ειδικό βάρος και ταλέντο. Αυτό που θέλουμε εμείς είναι να προσελκύσουμε τα παιδιά στον Αθλητισμό που εξασφαλίζει υγεία και συμβάλλει όσο και η Παιδεία. Και όταν λέω Παιδεία, δεν εννοώ απλώς τη μόρφωση. Όποιος έχει Παιδεία είναι καλύτερος άνθρωπος, δεν έχει συμπλέγματα.
Βέβαια υπάρχει και ο Πρωταθλητισμός, που δίνει το ερέθισμα στα νέα παιδιά να ασχοληθούν με τον Αθλητισμό, που πιστεύω ότι πρέπει να μπει στα Δημοτικά Σχολεία».
Τρεις μήνες αργότερα στις 17-12-2007, ξεκινά στη Βουλή η συζήτηση για τον κρατικό προϋπολογισμό και το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, μεταξύ άλλων και για τους πόρους που το 2008 θα διατεθούν για τον αθλητισμό. Προς εφαρμογή των δηλώσεων Ιωαννίδη έχουμε απόλυτη μείωση των πόρων της ΓΓΑ για τον σωματειακό αθλητισμό, αλλά και του ΥΠΕΠΘ για τον αθλητισμό στην εκπαίδευση. Χειρότερα δε γινόταν.
Δεύτερο ψέμα
Κάθε φορά ανακοινώνεται ότι πρόκειται για την τελευταία ρύθμιση χρεών των ΠΑΕ. Αυτή τη φορά, η τελευταία ρύθμιση του Γ. Ορφανού κόστισε 58 εκατ. ευρώ, είκοσι πέντε φορές περισσότερα από όσα διατίθενται για τον αθλητισμό σε ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας. Χώρια τις επιδοτήσεις που παίρνουν οι ΠΑΕ, μέσω κρατικών χορηγιών και διαφημίσεων από εταιρείες δημοσίου συμφέροντος.
Τρίτο ψέμα
Στις 16-11-2007 ο υφυπουργός Πολιτισμού, αρμόδιος για θέματα Αθλητισμού Γιάννης Ιωαννίδης παρέστη στη Γενική συνέλευση του ΟΠΑΠ λέγοντας: «βέβαια και η ΟΠΑΠ Α.Ε. κερδίζει από τον Αθλητισμό, για αυτό μπορούμε να πούμε, ότι υπάρχει μια αμφίδρομη ανταποδοτικότητα.
Χαίρομαι και ταυτίζομαι με την άποψη ότι τα χρήματα, που θα πηγαίνουν στον Αθλητισμό και τον Πολιτισμό, θα είναι ελεύθερα, σε δημόσιο έλεγχο και αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα, την καλύτερη αξιοποίηση τους. Θα υπάρχει δηλαδή πλήρης διαφάνεια, την οποία εμείς βάζουμε πάνω από όλα.
Διαφάνεια και ανταποδοτικότητα είναι δύο βασικά στοιχεία, για μένα, ώστε να λειτουργήσει η ΟΠΑΠ Α.Ε. και προς όφελος των μετόχων και βεβαίως υπέρ των τομέων Αθλητισμού και Πολιτισμού».
Και για να αποδειχθεί του λόγου το αληθές μόλις 5 ημέρες αργότερα, στις 21-11-2007, όταν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Δραγασάκης, Τ. Κουράκης και Γρ. Ψαριανός ζήτησαν από τον υφυπουργό με ερώτηση στη Βουλή τις συμβάσεις του ΟΠΑΠ με ιδιώτες και άλλα στοιχεία, έλαβαν την εξής απάντηση: «η ΟΠΑΠ Α.Ε., ως εταιρεία που δεν υπάγεται στον δημόσιο ή τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, αλλά και ως νομικό πρόσωπο δεσμευόμενο από ρητές συμβατικές υποχρεώσεις εχεμύθειας, ενεργεί πάντοτε με γνώμονα την προστασία των επιχειρηματικών της συμφερόντων, των συμφερόντων των μετόχων της, αλλά και της συναλλακτικής της αξιοπιστίας. Ως εκ τούτου, δεν γνωστοποιεί τις συμβάσεις της με προμηθευτές, παρόχους υπηρεσιών, κ.λπ. σε τρίτα πρόσωπα», «για την ταυτότητα του λόγου, η εταιρεία δεν προτίθεται να δημοσιοποιήσει στοιχεία και πληροφορίες όπως αυτά ζητήθηκαν».
Μάθαμε λοιπόν την εκδοχή της αθλητικής ηγεσίας περί διαφάνειας και ότι η ελληνική Βουλή και οι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού είναι τρίτα πρόσωπα.
Τέταρτο ψέμα
Στις 3-4-2007 ο Γ. Ορφανός ανακοινώνει την αναστολή λειτουργίας των συνδέσμων οργανωμένων οπαδών: «αναστέλλεται η λειτουργία των συνδέσμων οργανωμένων οπαδών. Καταργείται το άρθρο 41β, που αναφέρεται στη σύσταση και λειτουργία των συνδέσμων», «συνακόλουθο αυτού είναι η κατάργηση διάθεσης εισιτηρίων στους συνδέσμους οπαδών. Και αυτό θα ισχύσει μέχρι να εφαρμοστεί το νέο θεσμικό πλαίσιο, με την καθιέρωση του ονομαστικού-ηλεκτρονικού εισιτηρίου και την τοποθέτηση καμερών στα γήπεδα». Οι κάμερες στα γήπεδα τοποθετήθηκαν, παρακολουθούν όλους ανεξαιρέτως τους εν δυνάμει χούλιγκαν ? φιλάθλους και ειδικά αστυνομικά γραφεία για τους συνδέσμους δημιουργήθηκαν. Όμως οκτώ μήνες αργότερα ούτε η βία σταμάτησε, ούτε οι ΠΑΕ σταμάτησαν να προμηθεύουν εισιτήρια σε οργανωμένους οπαδούς, ούτε οι υπαίτιοι των δολοφονικών επεισοδίων της Παιανίας έχουν τιμωρηθεί. Έκανε λάθος δικονομικούς χειρισμούς η αστυνομία κατά την ανακριτική διαδικασία (αν επρόκειτο για διαδηλωτές όλα θα είχαν γίνει σωστά!) και η τιμωρία τους τίθεται σε αμφιβολία. Επομένως, από το 2008 μπορούμε να περιμένουμε τις επόμενες εχθροπραξίες των ασύδοτων συμμοριών.
Πέμπτο ψέμα
Στις 16-3-2007, ο τότε υφυπουργός Αθλητισμού Γ. Ορφανός μετά από συνάντηση με τις ομάδες της Β’ και Γ’ Εθνικής δηλώνει: «Το προεδρείο της Ένωσης Β’ και Γ’ Εθνικής μου έθεσε ένα περίγραμμα των οικονομικών υποχρεώσεών της και υπενθύμισε τη δέσμευση της Σούπερ Λίγκα για ετήσια ενίσχυση, ύψους 2.900.000 ευρώ. Είναι μία υπόσχεση, η οποία είχε δοθεί εγγράφως, αλλά είχε τεθεί και στην ελληνική Βουλή. Πρέπει λοιπόν να δούμε, με τη διοίκηση της Σούπερ Λίγκα, πώς θα ανταποκριθεί σε αυτή την υποχρέωση. Είναι βασικό, όλος ο κορμός των επαγγελματικών πρωταθλημάτων, να μπορεί να λειτουργήσει, κάτω από τις προϋποθέσεις, οι οποίες τέθηκαν πριν ξεκινήσουμε τη διαδικασία, για τη νέα μορφή διοίκησης του Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου. Από την όλη συζήτηση, που έγινε, καταλήξαμε ότι, τα οικονομικά του Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου δεν είναι στο καλύτερο σημείο, γιατί η εικόνα του δεν προσελκύει έσοδα, εκτός από αυτά που δίνει το κράτος, με την ευρύτερη έννοια. Θα πρέπει λοιπόν, όλοι εκείνοι που ασχολούνται με το Επαγγελματικό Ποδόσφαιρο, και σʼ αυτό συμφώνησε και η διοίκηση της ΕΠΑΕ, να ασχοληθούν με την άνοδο του επιπέδου του. Να κάνουν το προϊόν πιο αξιόπιστο, ώστε να προσελκύσει και χρήματα, που δε θα προέρχονται μόνο από το δημόσιο κορβανά».
Αναγνωρίζει λοιπόν ο υφυπουργός επισήμως ότι το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο είναι κρατικοδίαιτο.
Πέντε μήνες αργότερα, στις 10-8-2007, σε νέες δηλώσεις ο υφυπουργός μετατρέπει τις έγγραφες υποσχέσεις προς την ελληνική Βουλή σε σύσταση επιτροπής. Θαυμάστε τον: «το πρώτο θέμα έχει να κάνει με τα χρέη, τα οποία υπάρχουν από την τέως ΕΠΑΕ. Να θυμίσω ότι με το Νόμο 3479/2006 που δημιούργησε τη Σούπερ Λίγκα και την Ένωση έχουμε συστήσει μια επιτροπή, η οποία ασχολείται με τον έλεγχο των χρεών που βρίσκεται στην τελική του φάση. Με περυσινή χρηματοδότηση, 1.000.000 ευρώ από αυτά τα χρέη έχουν ήδη αποπληρωθεί. Βασικός μας στόχος είναι στη διάρκεια αυτής της περιόδου να ολοκληρωθεί η διαδικασία, ώστε η Ένωση της Β’ και Γ’ Εθνικής κατηγορίας να μην έχει υπόλοιπα του παρελθόντος».
Το αποτέλεσμα είναι ο νέος χρόνος να βρει τα πρωταθλήματα της Β’ και Γ’ Εθνικής κατηγορίας σε αναστολή, έχουν παιχθεί ελάχιστοι αγώνες, τις ομάδες να βουλιάζουν οικονομικά και κυρίως εκατοντάδες ποδοσφαιριστές να υπόκεινται χωρίς καμιά ευθύνη το ιδιότυπο lock out των ιδιοκτητών των ΠΑΕ.
Έκτο ψέμα
Θα είναι λέει αμείλικτοι στο θέμα του ντόπινγκ και μας συγκίνησαν ιδιαιτέρως. Για αυτό, όταν κατατέθηκαν στη Βουλή ερωτήσεις προς τους υπουργούς Εθνικής Άμυνας και Εσωτερικών για αθλητές των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας, που προσελήφθηκαν επειδή κατέκτησαν μετάλλια σε διεθνείς αθλητικούς αγώνες και εμπλέκονται σε σκοτεινές υποθέσεις, απάντησαν ως εξής: «μέχρι σήμερα δεν έχει καταγγελθεί στις υπηρεσίες μας η χρήση από τους παραπάνω αθλητές οποιασδήποτε απαγορευμένης ουσίας ντόπινγκ ή διάπραξη άλλης παράβασης των διατάξεων του αθλητικού νόμου 2725/1999».
Συγγνώμη, αλλά η απορία των βουλευτών προέκυψε διαβάζοντας ότι οι αθλητές Χριστόφορος Χοϊδης, Πολυχρονίου Χρήστος, Παπαδοπούλου Μαρία, Σαμπάνης Λεωνίδας και άλλοι επισήμως τιμωρημένοι με διετείς αποκλεισμούς για χρήση απαγορευμένων ουσιών, είναι μέλη των ενόπλων δυνάμεων. Επίσης, μεγάλη ήταν η απορία όταν ανακοινώθηκε ότι ο τιμωρημένος για ντόπινγκ υποσμηναγός το 1996 Λεωνίδας Σαμπάνης, ήταν μέλος της επιτροπής διεκδίκησης των Μεσογειακών αγώνων του 2013 και μάλιστα βοήθησε στις διεθνείς σχέσεις (!). Και ακόμα μεγαλύτερη είναι η απορία γνωρίζοντας ότι εκκρεμούν δικαστικές υποθέσεις για τους αξιωματικούς Κεντέρη – Θάνου.
Όμως τελικά, η απορία μας λύθηκε όταν δημοσιεύτηκε στην «Ελευθεροτυπία» της 11-12-2007 η παρακάτω δήλωση ανέκδοτο του υφυπουργού Εθνικής Άμυνας αρμόδιου για θέματα στρατιωτικού αθλητισμού Γιάννη Πλακιωτάκη, ο οποίος αποφάνθηκε πως ζώντας από κοντά τον αθλητισμό διαπίστωσε πως και «η Κατερίνα Θάνου αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και δείγμα της θετικής ενέργειας που πρέπει να μας διακρίνει». Είναι θράσος ή μήπως χάθηκε η σοβαρότητα;
Με τη σιγουριά, ότι και το 2008 η νεοφιλελεύθερη πολιτική ηγεσία του ελληνικού αθλητισμού θα επιφυλάξει στους Έλληνες φιλάθλους απίθανες στιγμές της ίδιας φαρσοκωμωδίας, εκ μέρους του Αριστερού Εξτρέμ χρόνια πολλά, με υγεία και αγωνιστική διάθεση για ένα διαφορετικό αθλητισμό.
http://www.avgi.gr/NavigateActiongo.action?articleID=328701
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Σχετικά