συγχωνευσεις αθλητικων σωματειων

syrizasports 05/10/2008 Σχολιάστε

Συγχωνεύσεις Αθλητικών Σωματείων με επιχειρηματικές και πολιτικές σκοπιμότητες.

Το παράδειγμα του Ολυμπιακού Βόλου και του Ηλυσιακού

Το αδιαμφισβήτητο δικαίωμα του συνεταιρίζεσθε και της ίδρυσης αθλητικών συλλόγων από τους πολίτες, σε συγκεκριμένες ιστορικές περιόδους λειτούργησε θετικά, αλλά με την ανάληψη και υποκατάσταση ρόλων που έπρεπε να αφορούν την επίσημη πολιτεία και την κρατική πολιτική αθλητικής ανάπτυξης. Το αθλητικό σωματείο στην Ελλάδα ναι μεν καθιερώθηκε ως «κύτταρο» ελλείψει αθλητισμού στην εκπαίδευση, όμως όπως φαίνεται πια, ανέλαβε κοινωνικές και παιδαγωγικές λειτουργίες, των οποίων η σημασία ξεπερνά κατά πολύ τις δυνατότητες του αμφιλεγόμενου σήμερα ερασιτεχνικού του χαρακτήρα.

Ο λεγόμενος σωματειακός αθλητισμός, λειτουργώντας στα πλαίσια ενός πολιτικού συστήματος που σύσσωμο τρέφεται από τις πελατειακές σχέσεις σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο, από τους τοπικούς παραγοντισμούς, από την εμπορευματοποίηση της σχέσης φιλάθλου – ομάδας και την ιδιοτελή εμπλοκή επιχειρηματιών στα αθλητικά δρώμενα, δεν μπορούσε παρά να αποκτήσει τα ίδια χαρακτηριστικά, τις στρεβλώσεις και παθογένειες αυτού του συστήματος. Πόσο μάλιστα όταν, όλες οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, από το 1974 μέχρι σήμερα, αρνήθηκαν να θίξουν τον πυρήνα του προβλήματος που ακούει στο όνομα εκδημοκρατισμός και ανάπτυξη του αθλητισμού των πολλών. Όταν το 1999 η πολιτεία και όλοι οι φορείς αντιλήφθηκαν, ότι το «κάθε καφενείο και σύλλογος» δεν σημαίνει απαραίτητα σωστή και ορθολογική ανάπτυξη του αθλητισμού, δεν σημαίνει ότι ο κάθε ένας που χρίζεται -έστω και ανιδιοτελώς- ερασιτέχνης παράγοντας πληρεί τους απαραίτητους όρους άσκησης αυτού του ρόλου κι όταν επίσης έγινε αντιληπτό ότι ο πολυκερματισμός των σωματείων σημαίνει σπατάλη πόρων, εξάντληση του ανθρώπινου δυναμικού, ανεπάρκεια γηπέδων, εντάσεις στην ίδια γειτονιά και άλλα τινά, τότε επιχειρήθηκε η ρύθμιση του αθλητικού συστήματος και η θεσμοθέτηση κανόνων ορθολογικότερης λειτουργίας, χωρίς βέβαια συνταρακτικές ανατροπές.

Ο νόμος έκτρωμα 3057 του 2002 για τις συγχωνεύσεις

Με τον νόμο 2725/99 προβλέφθηκε η συγχώνευση αθλητικών σωματείων. Δόθηκαν και οικονομικά κίνητρα, ώστε με τη συνένωση να προκύψουν δυνατότεροι αθλητικοί σύλλογοι, μαζικότεροι, με καλύτερη αξιοποίηση των αθλητικών υποδομών και, σύμφωνα με τις τότε διακηρύξεις, στη λογική ενίσχυσης του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Στη πορεία τα πράγματα εξελίχθηκαν πολύ αρνητικά. Οι δυνάμεις του δικομματισμού, Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ όντας έρμαια στη δίνη του νεοφιλελευθερισμού, με προγραμματικό στόχο τη δημιουργία υγιούς – επενδυτικού και ανταγωνιστικού – περιβάλλοντος στον αθλητισμό, επέτρεψαν ώστε μια πρόβλεψη του νόμου που αφορούσε ερασιτεχνικά σωματεία να γίνει εργαλείο στα χέρια παραγόντων και «έκνομων» ατόμων που ήθελαν να κάνουν ευκαιριακές αρπαχτές, να εκμεταλλευτούν το γόνιμο γι αυτούς κλίμα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αλλά και του μπάσκετ και κάθε άλλου εμπορευματοποιημένου ομαδικού αθλήματος. Με τον νόμο 3057/02 το ΠΑΣΟΚ δημιούργησε το κατάλληλο έδαφος ώστε να συνενώνονται αθλητικά σωματεία και ανώνυμες αθλητικές εταιρείες χωρίς καμιά ηθική και δεοντολογία, χωρίς κανόνες, χωρίς σεβασμό στην ιστορικότητα των ομάδων και στις τοπικές κοινωνίες. Η προσοχή πλέον της πολιτείας στράφηκε καθαρά σε επιχειρηματικές λογικές, στην εξυπηρέτηση συμφερόντων που δεν είχαν κανένα ενδοιασμό να προχωρήσουν σε συγχωνεύσεις – εκτρώματα, σε πωλήσεις ονομάτων και εμβλημάτων ιστορικών αθλητικών συλλόγων, εις βάρος της αξιοπιστίας των πρωταθλημάτων και με αλλοίωση των τελικών βαθμολογιών. Σε συγχωνεύσεις, για τις οποίες οι φίλαθλοι και οι ερασιτεχνικοί σύλλογοι άλλοτε επέδειξαν μειωμένα αντανακλαστικά, περιμένοντας τον μεσσία που θα σώσει την ομάδα κι άλλοτε αντέδρασαν καθυστερημένα. Όμως για τη πλειοψηφία των στρεβλά διαπαιδαγωγημένων φιλάθλων, που χαίρονται ακόμα κι όταν η ομάδα τους κατακτά νίκες σε δικαστικές αίθουσες, πόσο μετράνε τέτοιοι ηθικοί φραγμοί;

Το «παράδοξο» των δυο Ολυμπιακών Βόλου

Υπάρχει η περίπτωση της ΠΑΕ Εθνικός που το 2004 συγχωνεύθηκε με τον Αθλητικό Όμιλο Μάνης και συνεχίζει να αγωνίζεται στις μεγάλες κατηγορίες, ενώ ο ερασιτέχνης βρίσκεται υπό διάλυση και οι όροι της συγχώνευσης υπό προθεσμία. Αλλά η πιο χαρακτηριστική περίπτωση βρίσκεται στη Μαγνησία. Είναι ο Ολυμπιακός Βόλου που δεν κατάφερε να μπει σε κανένα νόμο ρύθμισης χρεών και έγινε μια από τις 3 ομάδες που υποβιβάστηκαν στην Δ’ Εθνική, την ίδια ώρα που άλλες ΠΑΕ ρύθμιζαν χρέη εκατομμυρίων ευρώ. Λίγο μετά τις εκλογές του 2004 μια ομάδα παραγόντων εξαγόρασε την ΠΑΕ της Κασσάνδρας Χαλκιδικής, η οποία αγωνιζόταν στην Β’ Εθνική και την μετονόμασε σε Α.Σ.Κ. Ολυμπιακό με έδρα το Βόλο. Ήρθαν όμως σε ρήξη με τη διοίκηση της παλιάς ομάδας που έπεσε στην Δ’ Εθνική και είχε στο μεταξύ μετονομασθεί σε Εθνικός Ολυμπιακός Βόλου, με αποτέλεσμα στην ίδια πόλη να υπάρχουν δυο ομώνυμες ομάδες, με τα ίδια σήματα και τους ίδιους φιλάθλους. Μετά από εμπλοκές και παρασκηνιακές διεργασίες στις οποίες πήραν μέρος ο Θανάσης Παπαγιάννης (πρόεδρος της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Θεσσαλίας, βασικό στήριγμα του Βασίλη Γκαγκάτση και του τοπικού ΠΑΣΟΚ), δήμαρχοι και διάφοροι πολιτευτές και της Νέας Δημοκρατίας, το παράδοξο αυτό σκηνικό πήρε τέλος το φετινό καλοκαίρι. Οι δυο Ολυμπιακοί συγχωνεύτηκαν, αφού πρώτα ο Αχιλλέας Μπέος, γνωστός μας από τη θητεία του στον «Νέο Πανιώνιο» και το σύντομο πέρασμά του από την ΠΑΕ Ηρακλής, εξαγόρασε το μετοχικό πακέτο του Α.Σ.Κ. Ολυμπιακού Βόλου. Επειδή βέβαια μαζί με τον βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα, αφού με την ένωση των δυο ομάδων δημιουργήθηκε η ΠΑΕ Ολυμπιακός Βόλου, το ποδοσφαιρικό τμήμα αμειβόμενων ποδοσφαιριστών του πρώην Εθνικού Ολυμπιακού Βόλου πωλήθηκε – απορροφήθηκε από την Δόξα Δράμας, που αντίστοιχα ανεβαίνει κατηγορία.

Αντιδράσεις για το έκτρωμα αλλά και υποκρισία στα Ιλίσια Πεδία

Οι παρασκηνιακές διαπλοκές δεν άφησαν ανέγγιχτη και την ιστορική ομάδα του Ηλυσιακού. Η οποία έμεινε ακέφαλη όταν ο πρώην μεγαλομέτοχος Χριστοβασίλης την εγκατέλειψε για τα μάτια του ΠΑΣ Γιάννενα (τον οποίο στο μεταξύ είχε εγκαταλείψει ο Κούγιας). Ενώ ο επίσης ισχυρός μέτοχος Μαρκάκης, κατασκευαστής στο επάγγελμα, επιθυμούσε να απεμπλακεί, ίσως γιατί το σχέδιο του Δήμαρχου Καζάκου για κατασκευή εμπορικού κέντρου και νέου ποδοσφαιρικού γηπέδου κόλλησε. Βέβαια η εισβολή του Θωμά Μητρόπουλου στον Ηλυσιακό δεν εκπορεύτηκε από αγάπη στην ομάδα των ανατολικών προαστίων, αλλά προκειμένου να εξασφαλίσει την παραμονή του Αιγάλεω στην Β’ Εθνική. Αφού έπιασε εν υπνώσει τον ερασιτεχνικό σύλλογο του Ηλυσιακού και τους φιλάθλους, έκτοτε έχει προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις. Ο ιστορικός σύλλογος εκβιάζεται είτε με συγχώνευση και εξαφάνιση από τον αθλητικό χάρτη, είτε να αποδεχτεί ανταλλαγή κατηγοριών με το Αιγάλεω κι όλα αυτά κάτω από την ομπρέλα μιας αμφίβολης νομιμότητας που παρείχε στον Θωμά Μητρόπουλο το θεσμικό πλαίσιο – κατασκεύασμα του ΠΑΣΟΚ και η ανοχή της σημερινής κυβέρνησης. Εντύπωση προκαλεί ο τρόπος που χειρίζονται το θέμα όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, εκτός φυσικά των φιλάθλων που αγωνιούν. Η ιδιότυπη εμπλοκή του Δήμου Ζωγράφου στο ιδιοκτησιακό της ΠΑΕ παρά την ρητή αντίθεση του νόμου, η παρεξηγήσιμη χαλαρότητα του Υπουργού Πολιτισμού Μιχάλη Λιάπη, το κρυφτό του υφυπουργού αθλητισμού Γιάννη Ιωαννίδη, η παντελής μη – παρέμβαση της ΕΠΑΕ, στην οποία έχουν πλέον μαζευτεί οι αξιότιμοι κκ, Μητρόπουλοι, Κούγιας, Ψωμιάδης, Γιδόπουλος, Μπέος και λοιποί. Καθώς επίσης και η υποκρισία του επίσημου ΠΑΣΟΚ, που δια του Γιάννη Δημαρά καταθέτει ερώτηση στη Βουλή για την εξαφάνιση του Ηλυσιακού, επιδιώκοντας έμμεσα την παρέμβαση της κυβέρνησης, όταν πριν δυο ημέρες το υπόλοιπο ΠΑΣΟΚ (Λιάνης, Λομβέρδος) έδινε στη Βουλή μάχες για την υπεράσπιση του «αυτοδιοίκητου» της ΕΠΟ και του ποδοσφαίρου.

Αλλά και στο μπάσκετ, η πρωταθλήτρια της Γ’ Εθνικής απευθείας στην Α1

Όπου κι εδώ, ενώ τελευταία επιχειρηματολογούν για τη δική τους εκδοχή περί «αυτοδιοίκητου», τελικώς οι παράγοντες της δευτεραθλήτριας Δάφνης προσέφυγαν στα αστικά δικαστήρια προκειμένου να διεκδικήσουν την άνοδό τους στην Α1, αφού η ΕΟΚ επικύρωσε την απευθείας άνοδο της Καβάλας από την Γ’ κατηγορία μετά την συγχώνευση με το Πανόραμα Θεσσαλονίκης. Οι συγχωνεύσεις αθλητικών ανωνύμων εταιρειών, οι εξαγορές αγωνιστικών κατηγοριών με εξαφανίσεις ερασιτεχνικών αθλητικών σωματείων, επιβεβαιώνουν την ανοχή και στήριξη από την πολιτεία ενός μοντέλου επαγγελματικού αθλητισμού εντελώς καταστρεπτικού, που συμπαρασύρει σε μια βαθιά κρίση αξιών ολόκληρο τον σωματειακό, ερασιτεχνικό αθλητισμό. Ο ΣΥΡΙΖΑ συμπαραστέκεται στους μέχρι χθες ανυποψίαστους φιλάθλους του Ηλυσιακού και κάθε ερασιτεχνικού συλλόγου και υπερασπίζεται την ανάγκη να «εισβάλλουν» σε αυτούς. Είναι καιρός να διεκδικήσουν συμμετοχή στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, εκδημοκρατισμό και αλλαγή πορείας.

aristeroextrem@yahoo.gr