ΠΑΜΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟ ΣΤΑΔΙΟ

syrizasports 16/11/2008 Σχολιάστε

Παμπελοποννησιακό Στάδιο

ΠΑΜΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟ ΣΤΑΔΙΟ:

ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ – ΠΟΙΑ ΧΡΗΣΗ – ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΟΡΟΥΣ;

Εν μέσω πανηγυρισμών και υπερφίαλων θριαμβολογιών η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ και ο Δήμος Πάτρας υπέγραψαν την προγραμματική σύμβαση για την «Απόδοση του συνόλου της Εγκατάστασης του Παμπελοποννησιακού Σταδίου στους πολίτες της πόλης και ευρύτερα της Πελοποννήσου προς όφελος του αθλητισμού, του πολιτισμού και της τοπικής κοινωνίας και αξιοποίησή της ως πυρήνα ανάπτυξης». Ένας βαρύγδουπος τίτλος που αν μη τι άλλο δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και που θα μπορούσε κάλλιστα να διατυπωθεί «αντάλλαξαν γουρούνι στο σακί».

Έχουμε να παρατηρήσουμε τα παρακάτω: το δίκαιο αίτημα των τοπικών αθλητικών και κοινωνικών φορέων για «Ανοικτό στάδιο στον Λαό», δεν εξυπηρετείται από τα παχιά λόγια για τον αθλητισμό, τον πολιτισμό και την ανάπτυξη που εμπεριέχονται στην εν λόγω σύμβαση, αλλά από συγκεκριμένους οικονομικούς όρους, την συμμετοχή της κοινωνίας στην διοίκηση, τον έλεγχο και την ουσιαστική στήριξη της πολιτείας. Η εν λόγω σύμβαση όχι μόνο δεν κατοχυρώνει το δημόσιο χαρακτήρα του σταδίου, δεν εξασφαλίζει την λειτουργική του βιωσιμότητα, δεν αναδεικνύει τον Παμπελοποννησιακό του ρόλο, αλλά αφήνει πολλά παράθυρα για την εισβολή ιδιωτών που θα θελήσουν να εκμεταλλευτούν εμπορικά το στάδιο και να αλλάξουν την μορφή του.

Αναλυτικότερα, η συμφωνία μεταξύ των τριών πλευρών προβλέπει την παραχώρηση όχι της κυριότητας αλλά μόνο της χρήσης και διαχείρισης της εγκατάστασης στον Δήμο Πάτρας, με την υποχρέωση του τελευταίου να συστήσει μέσα σε ένα χρόνο Φορέα Διαχείρισης (Ανώνυμη Εταιρεία ειδικού σκοπού) της εγκατάστασης. Αυτός ο φορέας θα προκύψει με ενέργειες του Δήμου Πατρέων, με προκαθορισμένη συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο κατά ποσοστό τουλάχιστον 30%, αυτοδιοικητικών, επιμελητηριακών και άλλων φορέων της πόλης. Η είσοδος ιδιωτικών κεφαλαίων βρίσκεται προ των πυλών, με εκφρασμένη την πρόταση της Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ για 40% για τον Δήμο, 30% για το Επιμελητήριο, 10% για την Αχαϊκή Τράπεζα και 20% για τους υπόλοιπους φορείς της Πάτρας.

Η παραχώρηση γίνεται με ελλιπέστατη χρηματοδότηση. Σε μια αθλητική εγκατάσταση Εθνικού χαρακτήρα, το λειτουργικό κόστος της οποίας σύμφωνα με υπολογισμούς και τιμές του 2004 ανερχόταν σε 2.053.884 ευρώ (Το Βήμα 19-19-2004), ο Δήμος Πάτρας εξασφάλισε 500 χιλιάδες ευρώ από το Υπουργείο Πολιτισμού για συμπλήρωση των ελλείψεων του εξοπλισμού του σταδίου, 300 χιλιάδες ευρώ από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού για αποκατάσταση ζημιών κάθε χρόνο, τα έξοδα καθαρισμού και συντήρησης για τρία χρόνια από την Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ και γενικώς την χρηματοδότηση, έπειτα από πρόταση του Δήμου, αθλητικών και πολιτιστικών προγραμμάτων, εκδηλώσεων και διοργανώσεων, έτσι για να μην ξεχνάμε και ο πελατειακό σύστημα που πρέπει να διατηρήσει ο Δήμαρχος Ανδρέας Φούρας.

Ενδεχομένως σε πολλούς προκαλεί εντύπωση, πως είναι δυνατόν ο Δήμαρχος Πάτρας, έμπειρος από την διαχείριση της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης και παλιότερα την διοργάνωση του παγκοσμίου πρωταθλήματος στίβου «Αθήνα ΄97» (ο λογαριασμός του οποίου εδώ και χρόνια βολοδέρνει στα εισαγγελικά γραφεία), έφερε για συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης μια τέτοια σύμβαση, χωρίς να εμπεριέχει καμιά απολύτως μελέτη βιωσιμότητας της εγκατάστασης, κανένα επίσημο στοιχείο του λειτουργικού κόστους. Πως αναλαμβάνει υποχρεώσεις χωρίς προϋπολογισμένους πόρους. Η απάντηση βρίσκεται στο άρθρο 2.β, το οποίο ορίζει ως υποχρέωση του Φορέα Διαχείρισης την συνολική ανάπτυξη της εγκατάστασης και του περιβάλλοντος χώρου, «τον σχεδιασμό μελετών και προετοιμασία διαγωνισμών με αντικείμενο την ανάπλαση και διαμόρφωση αυτής και του περιβάλλοντος χώρου». Μα ποιόν κοροϊδεύουν, τα 12 χιλιάδες τ.μ. αδόμητου χώρου είναι το φιλέτο! Η δημιουργία εμπορικών εκμεταλλεύσεων που θα αναπτυχθούν με πρόφαση την αυτοχρηματοδότηση της λειτουργίας του σταδίου.

Είναι σαφές ότι από την Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ και τον Δήμο Πατρέων επιχειρείται να στηθεί το ίδιο σενάριο που βλέπουμε στις περισσότερες Ολυμπιακές Εγκαταστάσεις, με το οποίο είμαστε κάθετα αντίθετοι, με όρους εξοβελισμού των κοινωνικών φορέων από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων και άκρατης εμπορικής τους εκμετάλλευσης. Ακόμα και από την επιτροπή Επίβλεψης που συστήνεται υπό την διοίκηση του Φορέα Διαχείρισης, με σκοπό να μεριμνά για την καλή λειτουργία του σταδίου εντός των ορίων των επιτρεπομένων χρήσεων, απουσιάζουν παντελώς εκπρόσωποι των αθλητικών, πολιτιστικών, συνδικαλιστικών φορέων, των ΑΕΙ, ούτε καν η νομαρχιακή αυτοδιοίκηση δεν προβλέπεται, για να φανεί ακόμα περισσότερο ότι η υπόθεση «Παμπελοποννησιακό στάδιο» έχει γίνει αντικείμενο διακομματικής συνεννόησης, μεταξύ του νυν Υπουργού Πολιτισμού της Νέας Δημοκρατίας και του πρώην συναδέλφου του ΠΑΣΟΚ τωρινού δημάρχου της Πάτρας.

Είναι υπόθεση της Ριζοσπαστικής Αριστεράς η προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του σταδίου, που αναδεικνύεται με την διεκδίκηση της αμέριστης οικονομικής συμβολής της πολιτείας στην λειτουργία του, ανεξαρτήτως αν αυτό περιήλθε στον Δήμο, κατ’ αναλογία με την επιδότηση των υπόλοιπων Εθνικών Αθλητικών Κέντρων. Τα οικονομικά για την λειτουργία του σταδίου πρέπει να βαρύνουν την πολιτεία κι όχι την τοπική κοινωνία.

Ο δημόσιος – αθλητικός χαρακτήρας του σταδίου πρέπει να αναδειχθεί με την παραχώρηση των χώρων για την ανάπτυξη του μαζικού αθλητισμού, με την συνεκμετάλλευση με τους αθλητικούς συλλόγους, με την απόδοση για εκδηλώσεις αθλητικών δραστηριοτήτων των εργαζομένων, με τις ανοικτές πύλες για τα σχολικά πρωταθλήματα και την χρήση από τα Αθλητικά Γυμνάσια. Εδώ μπορεί να δημιουργηθεί σύγχρονο εργομετρικό κέντρο, παράρτημα του εργαστηρίου αντιντόπινγκ. Να αναπτυχθούν δράσεις και συνεργασία με τα τοπικά Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Να αποδοθεί και να διαμορφωθεί ειδικά μέρος της εγκατάστασης για την ανάπτυξη του αθλητισμού Ατόμων με αναπηρίες. Να δημιουργηθεί ειδικός χώρος μελέτης και πολυμέσων για τα παιδιά των αθλητικών τάξεων (ΤΑΔ). Να δημιουργηθεί δημοτικό ιατρείο και φυσιοθεραπευτήριο για τους ερασιτέχνες αθλητές, ειδικές δράσεις για την πρόληψη υγείας των ερασιτεχνών αθλητών και τους μαθητές ολόκληρης της Δυτικής Πελοποννήσου.

Ο χώρος αυτός είναι πληρωμένος και μάλιστα πολύ ακριβά από τον ελληνικό λαό. Θέλουν να κάνουν συναυλίες; Ας κάνουν. Θέλουν να κάνουν συνέδρια; Ας κάνουν. Θέλουν να πουλάνε αθλητικά είδη; Έστω, ας πουλάνε. Ο χώρος όμως του Παμπελοποννησιακού Σταδίου είναι αθλητικός. Ήταν, προτού ανασκευασθεί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ένας χώρος στο σύνολό του προσβάσιμος στον απλό πατρινό πολίτη. Ήταν το Αθλητικό Πάρκο της πόλης, που έσφυζε από ζωντάνια και υγεία. Ο χώρος ήταν και θα μείνει αθλητικός, παρά τις ντρίπλες του Δημάρχου κι ενάντια στα όνειρα για εμπορικά κέντρα. Τίποτα κοινό δεν μπορεί να υπάρχει με λογικές εμπορευματοποίησης, ανάπτυξης στην λογική των κερδών και επιπλέον εισβολής στην τσέπη των αθλούμενων. Τίποτα κοινό δεν υπάρχει με τις λογικές του τέως υπουργού αθλητισμού και νυν δημάρχου του ΠΑΣΟΚ. Το Παμπελοποννησιακό στάδιο είναι και πρέπει να μείνει δημόσιο, κοινωνικό αγαθό.

aristeroextrem@yahoo.gr